Column Geertje Visser: De hoofdprijs
Geertje Visser is vaste columniste voor AmstelveenZ Magazine. Maandelijks schrijft ze over al dan niet actuele onderwerpen.
Elk jaar weer koop ik een oudejaarslot. En elk jaar weer ben ik ervan overtuigd dat het deze keer toch wel eens écht raak zou kunnen zijn. Ik kreeg immers ook ooit een rare Streptokokkenbacterie die bijna niemand anders krijgt. En tijdens het fietsen landde er laatst (echt!) bijna een witte reiger op m’n hoofd – laten we wel wezen, die kans is ook niet zo groot.
Kansberekening
Bovendien had ik de peuter in de winkel gevraagd hoe oud hij was om mijn eindcijfer te bepalen en hij had zo overtuigd ‘VIER’ geroepen (hij is twee) dat het niet anders kón of dit was een teken van hogerhand. Nee echt, hartstikke leuk wat de wetenschap allemaal verkondigt over kansberekening maar dat is tenslotte ook maar een mening, nietwaar?
En het kwam goed uit, die 30 miljoen, want vlak voor kerst kwam het lerarentekort ineens wel heel dichtbij (zo dichtbij dat ik nu ook een keertje op een kringverjaardag geschokt over iets kan zeggen ‘Jeetje, dan komt het ineens wel héél dichtbij!’).
De liefste juf van groep 6 had namelijk griep en er was niet op tijd een vervanger gevonden. En dus was groep 6 de volgende dag vrij. En dat was niet het enige punt van zorg; de liefste juf van groep 6 zou binnenkort ook met welverdiend zwangerschapsverlof gaan. En ook daarvoor was nog geen vervanger gevonden. De juffen en meesters waren namelijk op. Die zijn namelijk overal op. Het geld om ze fatsoenlijk mee te belonen is namelijk ook al heel lang op. En de betaalbare woningen in Amstelveen om ze te huisvesten? U raadt het al: op.
Heel jammer
Maar goed, die sores van het gepeupel zou mijn miljoenenvilla straks fijn voorbij razen. Want ik zocht in blijde afwachting van mijn hoofdprijs alvast een particuliere school uit die mijn kroost straks voor een schamele € 23.000 (per kind, per jaar) wél van een bevoegd docent kon voorzien. Heel jammer voor al die klasgenoten die nu vast een stagiaire of een megaklas van 37 kinderen zouden krijgen, maar met óns zou het gelukkig goedkomen.
Toen werd het 1 januari… Ik heb de particuliere school gebeld, maar voor €10 euro mochten ze zelfs niet eens een ochtendje langskomen. Wie echter wél de hoofdprijs won, was onze eigen gemeente. Naast een groot gedeelte van de Amstelveense huizen, werd eind 2019 namelijk ook Eneco (waar onze gemeente klein-aandeelhouder van is) verkocht aan Japanners, wat ons 50 miljoen oplevert.
Rotondes
Ik vermoed dat de gemeenteraad dat geld wil gaan besteden aan het oeverloos verplaatsen van Der Bogen naar steeds weer een andere locatie, waar hij dan toch nét niet op zijn beste plekje blijkt te staan. Of aan het vervangen van álle kruispunten door rotondes. Of aan nog 5 badjes in de Poel. Of aan 36 extra omleidingen, gewoon voor de leuk. Of aan het vruchteloos verlevendigen van het niet te verlevendigen Stadsplein.
Maar we zóuden het dus ook kunnen besteden aan iets nuttigs. Betaalbare huizen voor mensen die een stad nodig heeft bijvoorbeeld, zoals leraren of mensen in de zorg. Zodat goed onderwijs en goede zorg in Amstelveen straks niet – zoals een woning dat al wel is - een privilege van de happy few worden.
Laat mijn miljoenenvilla dit jaar dan maar even zitten...
Geertje Visser
