Column Geertje Visser: We staan er gekleurd op
Amstelveen - Woonden we tot voor kort in een slaapstad, het tij lijkt te keren. Zo meldde de Grootste Krant van Nederland een aantal weken geleden dat de ingedutte appendix van Amsterdam inmiddels een bruisend hip-hotand-happening dorp geworden is. En de T is nu eenmaal de T, dus als de T zegt dat je trendy bent, dan is dat zo. Volgens de Telegraaf hebben we onze imagoswitch vooral te denken aan een ‘gevarieerde mix tussen kunst, cultuur, horeca, internationale samenstelling, winkelmogelijkheden en groen’, maar ik weet wel beter.
Ik vermoed dat de reporters van de T op hun hippe Amsterdamse scootertjes op safari gingen. Ze hadden vast een folder van de gemeente op zak en verwachtten er niet veel van, want de folder van gemeente Amstelveen was vast in de huisstijlkleuren van gemeente Amstelveen gedrukt. En wie ooit wel eens een folder, poster of andere vorm van communicatie van de gemeente heeft gezien, weet dat de huisstijlkleuren rood met licht-diarreebruin zijn. Het soort licht-diarreebruin waarvan de adviseur in een woonwinkel zou adviseren ‘dit zijn hele mooie licht-diarreebruine gordijnen, tenzij u een rode bank heeft, dan zou ik het absoluut niet combineren want dat is een foeilelijke combinatie’. Ik weet niet welke huisstijlgoeroe de gemeente ooit, lang, lang geleden, heeft gevraagd om voor heel veel geld het kleurenpalet te ontwikkelen, maar het moet iemand zijn geweest met een bovengemiddelde voorliefde voor de jaren ’70.
Afijn, de reporters van de T bestegen hun hippe scooters om een tochtje door Amstelveen te rijden, in de stellige overtuiging daar meer diarreekleurige dingen aan te treffen zoals doorzonwoningen en lelijke kantoren. Maar toen…toen reden ze over dé fietsader door het groen van Amstelveen: het Kazernepad.
Het Kazernepad, zo moet u weten, was de afgelopen 2 jaar omgetoverd tot een grote (diarreekleurige, dat wel) zandhoop. Hele snelwegen, Amstelveenlijnen en Beneluxbanen worden in deze gemeente binnen een vloek en een zucht aangelegd, maar een lullige 50 meter fietspad deed er langer dan twee coronapandemieën over om weer hersteld te worden. Maar nu is het er. En hóe. Het Kazernepad, meanderend vanuit het bos en verscholen in het groen, zou de perfécte plek zijn geweest voor wat licht-diarreebruine camoufl ageverf op het hek dat over de gehele lengte werd geplaatst. Maar dat liet de huisstijlgoeroe mooi niet gebeuren, want dat zou zowaar eruit zien of het de bedoeling was. Hij wilde fris. En Trendy. Er moest een nieuwe kleur komen voor de buitenruimte. Iets dat zou breken met het rood en bruin. Dat zou passen bij een nieuw imago. Een niet-te-missen-Kazernepad moest het worden.
En dus werd het blauw.
Niet babyblauw. Niet zachtblauw. Niet hemelsblauw. Ook niet nachtblauw. Of korenblauw. Of oceaanblauw. Nee: knalblauw. KLM-blauw. Zeg maar precíes die ene tint blauw waarvan de adviseur in een woonwinkel zou zeggen ‘leuke kleur blauw, maar neem er gewoon een kussentje van. Geen hele bank, of gordijnen of een meterslang hek in de buitenruimte’.
Sindsdien wonen we niet meer in de meest groene gemeente, maar in de enige gemeente van Nederland die het durft om knalrood, licht-diarreebruin en KLM-blauw te combineren.
Dat zeg ik: Trendy met een grote T.
