Op vakantie

‘We doen de komende editie een aantal items over zorg, misschien dat je daar iets mee kunt?’ Voor iemand die zelfs een vetplant nog laat verdorsten was die subtiel dwingende hint van de hoofdredacteur best een opgave.

Over de ouderenzorg kan ik bijvoorbeeld niet echt meepraten, want mijn familie is van het soort dat er graag vroegtijdig de brui aangeeft. Nog voor het verpleeghuis of de broodnodige woningaanpassingen überhaupt ter sprake zijn gekomen.  

Waar de schoonfamilie lang grossierde in over-overgrootoma's met illustere namen als ‘Oma Rolstoel’ en ‘Superoma’, moeten de zonen het in mijn geval doet met slechts een pake en oma. En nu gaat oma ook al dood.

 'Die hele Dood
is eigenlijk net
zoiets als vakantie’

Niet op slag hoor. We weten de kakkerlak die kanker heet nu al jaren uit de weke delen te weren, maar toch. Hoe graag Facebook je ook wil doen geloven dat je door Spirulina/het aanpassen van je profielfoto/een positieve mindset/het kopen van een Tommy Hilfigertas tegen borstkanker/het opfietsen van een berg of gewoon ‘heel hard vechten’ een heel end komt  (het wordt bijkans een feestje ), ons lukte het niet om het woekerende onkruid uit te roeien, alle RoundUp ten spijt.

Toen God definitief besloot om aan te tonen dat hij niet bestond door ook nog eens met een aantal additieve kwalen die het leven niet leuker noch makkelijker maken te strooien, werd het tijd voor praktische zaken. Een wilsverklaring, een afspraak met de pruikenmaker, een leverancier van kekke mutsjes én een plekje op het kerkhof ‘want dan weten we tenminste waar we terecht komen’.

Die hele Dood is eigenlijk net zoiets als vakantie. Je kunt hem maar beter alvast regelen (zo´n  kerkhof doet bovendien niet onder voor een camping, ‘wilt u onder de bomen of in de zon? Samen met anderen of een rustige ligging?’), de reisdocumenten aanvragen en de inentingen laten zetten, dan kun je best nog een hele poos wachten met je koffers pakken.

Alleen de zonen moet ik het nog vertellen. Maar het is niet bepaald een bestemming die lekker verkoopt, en dus blijft oma gewoon ‘een beetje ziek’ en ik heel hard hopen op een ellendig lange file voor de Gotthardtunnel. Over zorg heb ik dus niets te vertellen, hooguit over zorgen. Maar ja, dat was dan weer niet waar het in deze editie over ging.

Geertje Visser

Deze column is ook verschenen in AmstelveenZ Magazine nummer 6 - november 2015