Naomi van As: 'Eén woning zal rust geven met die kleine'
Amstelveen - Vandaag melden diverse media dat Naomi van As is bevallen van een dochter. De voormalig tophockeyster, die vermoedelijk over circa anderhalf jaar in Amstelveen komt wonen, liet recent in een interview met AmstelveenZ weten dat ze uitkijkt om straks in één woning te wonen met Sven Kramer. 'Dat zal tegen die tijd wel wat rust geven met die kleine’, sprak ze.
Bijgaand het interview uit AmstelveenZ Magazine No 32 (sep 2018).
Waarom gekozen voor Amstelveen?
‘Zelf woon ik nu in Amsterdam en Sven in Heerenveen. Al ben ik op dit moment veel in Heerenveen, is officieel daarheen verhuizen voor mij absoluut geen optie. Veel te ver van mijn familie in Den Haag en vrienden in Amsterdam vandaan. Dus zijn we gaan kijken in de omgeving van Amsterdam…’
En toen?
‘Toen werden we verliefd op een plek langs de Amstel. De oude woning is inmiddels gesloopt, maar ons huis moet nog gebouwd worden. De plek is echt top voor ons. Het is landelijk, dat vindt Sven erg prettig en toch dichtbij de stad, voor mij. Maar dan wel in Amstelveen.’
Ben je een stadsmeisje?
‘Absoluut. Ik heb altijd in de stad gewoond. Het zal ook wel even wennen worden. Op dit moment heb ik mijn vaste adresjes in Amsterdam, lopen er altijd mensen over straat en wonen mijn vriendinnen om de hoek, dat heb je hier wat minder. Maar nu hoor je de buren niet meer stampen, dat is wel weer heel chill.’
Wanneer is de woning af?
‘Ik denk over 1,5 jaar, dus dat duurt nog wel even. Genoeg tijd om meer dan alleen het Stadshart in Amstelveen te ontdekken. Wonen in één woning, daar kijk ik echt naar uit en zal tegen die tijd wel wat rust geven met die kleine.’
Ondertussen pendelen tussen Amsterdam en Heereveen?
‘Het zal wel moeten. We maken ook twee babykamers. Een vaste kamer in Heereveen en een kleintje in Amsterdam. We kopen voorlopig alles in tweevoud.’
Krijgt de kleine schaatsen of een stick?
‘Allebei. Maar liever een stick, haha. Nee hoor, het maakt me eigenlijk niet uit. Al zou ik een teamsport altijd aanmoedigen. Ik heb daar zelf zoveel energie uitgehaald.’
Al een Amstelveense club uitgezocht?
‘Er zitten hier zoveel clubs. Echt bizar. Ik kende er zelf eigenlijk maar een paar, slecht he? We reden met het team eigenlijk altijd alleen recht op ons doel af als we in Amstelveen speelden. Puur de wedstrijd spelen en weer door.’
Mis je je oude team?
‘Toen ik net gestopt was miste ik het wel. Je speelt al zo lang samen en kent elkaar door en door. We deelden alles en maakten onwijs veel lol samen. De kleedkamermomenten waren legendarisch. Van vunzige grappen tot dansen in je blote reet, dat mis ik soms wel. En samen goed hockeyen, dat mis ik ook wel eens.’
In een zwart gat gevallen?
‘Nee, totaal niet. Het was goed zo. Het was echt tijd voor de volgende stap in mijn leven. Je moet je voorstellen: alles draait om hockeyen en presteren. Daar moet veel voor wijken.’
Topsporters zijn egoïstisch, klopt dat?
‘Jazeker. Ik ben door Sven wat dat betreft veel egoïstischer geworden. Twee topsporters in een huis, je moet plannen je sportcarrière gaat altijd voor. Dat heb ik van hem geleerd. Toen we net samen waren wilde ik dat hij ’s avonds naar me toe kwam of andersom en kreeg ik te horen dat hij moest ‘rusten’. En dus thuis bleef. Van hem heb ik geleerd dat rusten ook training is. Het hoort erbij.’
Wanneer was het genoeg voor jou?
Na de Olympische Spelen in Rio (2016, red.) was het voor mij klaar. Een beslissing die ik puur op gevoel heb gemaakt. Het was tijd voor meer vrijheid en andere dingen in het leven. Het was genoeg geweest als international. Ik ben zo fanatiek dat ik altijd de beste wilde zijn, dat brengt natuurlijk een bepaalde druk met zich mee.’
Wil je dat altijd?
‘Haha eigenlijk wel. Ik ben na het stoppen met hockey tennisles gaan volgen. Sloeg die ballen knetterhard over het net. Alles uit natuurlijk. Ik kreeg het voor mijn gevoel niet snel genoeg onder de knie. Moest weer vanaf het begin af aan beginnen, maar daar ben ik veel te fanatiek voor. Ik wilde het meteen kunnen en ben er dus na vijf lessen mee gestopt.’
Andere sporten?
‘Ik kijk wel veel sport. Eigenlijk alles wel. Van de Tour tot NBABasketball. Nee, ik blijf niet de hele dag voor de pit zitten om sport te kijken, maar volg zoveel mogelijk. Zelf doe ik nu trouwens ook aan yoga.’
Yoga?
‘Ja, daar moet ik zelf ook nog een beetje aan wennen. Ook daar ben ik natuurlijk veel te fanatiek voor. Maar het schijnt heel goed voor je te zijn, dus probeer ik het nog even vol te houden. Yoga mist natuurlijk ook totaal dat spelelement, maar goed. Ik houd vol. Personaltraining volg ik trouwens ook. Die betaal ik gewoon om me keihard af te matten.’
Toch liever hockey dus?
‘Ja waarom ben ik er eigenlijk mee gestopt? Haha.’
Gelukkig is het onlosmakelijk aan je verbonden…
'Ja, met het programma dat ik met El (oud-hockeyster Ellen Hoog, red.) heb gepresenteerd - Ellen & Naomi: 24-uur mandekking op SBS. Met de hockeykampen die we organiseren en met het boek dat ik heb geschreven.’
Is presenteren je nieuwe passie?
‘Ik vind het ontzettend leuk en leerzaam en echt pittig. Je moet op zoveel dingen tegelijk letten. Ik kan daarin nog ontzettend veel leren. Als ik mezelf soms terug zie denk ik: praat niet zo snel, beweeg je hoofd is minder, je bent niet te volgen Naomi en ga zo maar door. Maar ik vind het ontzettend leuk. Dus zou er voorlopig zeker mee door willen gaan. Maar ik vind veel dingen leuk, ik staar me niet blind op één ding.’
Je schreef ook een boek?
‘Ja, er zijn wel boeken voor kinderen over hockey, maar niet zoiets als dit. Ik had er zelf wel eens over nagedacht en toen ik gestopt was met hockey is er een uitgeverij naar me toe gekomen en hebben we het uitgegeven. Ik kreeg en krijg altijd zoveel vragen van kinderen, die beantwoord ik nu allemaal in dit boek. De basisregels, de trucjes en mijn topsportcarrière. Super leuk.’
Wilde je zelf als kind altijd al topsporter worden?
‘Absoluut niet. Vroeger wilde ik ijscovrouw worden. Puur en alleen omdat ik dan alle smaken kon proeven. Hockey heb ik altijd leuk gevonden, omdat het spel gewoon heel tof is. Ik vond het heerlijk om te hockeyen, maar had nooit de droom om in het Nederlands Elftal te komen.’
En nu ben je een groot voorbeeld voor kinderen…
‘Ja, dat blijft bizar. Vrouwenhockey is populair, dat merk je. Ook aan ouders. Die mogen wat mij betreft wel eens wat relaxter zijn. Push die kinderen niet zo, dan worden ze echt niet beter. Als de lol ervan af is wordt sporten een kwelling. Dat zag ik vaak genoeg. Laat kinderen lekker spelen. Leg de druk er niet zo op en kijk dan wat ervan komt, of niet.’
