Zeb vindt sportplezier terug bij Frisia
Amstelveen - Zeb Sigling (17) speelde jarenlang hockey bij Hurley op hoog niveau. Op zijn 14e begon hij dubbel te zien en gingen zijn sportprestaties hard achteruit. Hij bleek een hersentumor te hebben. Omdat na de operatie zijn balans verstoord raakte en hij vertraagd reageert, moest hij zijn team en de sport verlaten. Maar hij ging niet bij de pakken neerzitten. Inmiddels is hij lid van kanovereniging Frisia. In september werd hij in de duo klasse derde tijdens de NK Para Kano in Rotterdam.
Dubbel zien
We spraken Zeb en zijn moeder bij Frisia .‘Zeb zag al twee maanden dubbel. We besteedden er niet zoveel aandach taan, omdat hij gewoon door ging met alles en voor de rest geen andere klachten had’, vertelt zijn moeder. 'Achteraf zagen we de signalen. Zo deed hij zijn krantenwijk in drie dagen in plaats van in twee uur en haalde hij ineens allemaal onvoldoendes op school. We zochten daar niks achter. Wordt-ie eindelijk eens een beetje rebels, grapte ik nog tegen mijn man. Toen hij met hockey opeens simpele ballen ging missen, dachten we nog aan een bril. We zijn naar de opticien geweest en daar heeft Zeb lenzen gekregen. Maar ook dat hielp niet. Een vriendin van mij is neuroloog en zij vroeg ons om naar de poli te komen voor een onderzoek.
Slecht nieuws
‘Ik kwam daar om 17.00 uur aan in mijn hockeykleding en was aan het mopperen dat ik mijn training ging missen’, vertel tZeb. ‘De dienstdoende arts zei nog: ‘wat komen jullie hier doen?’ Zeb had geen hoofdpijn en was niet misselijk. Ze vonden het maar een raar verhaal ́, vertelt zijn moeder. ‘Toen Zeb aan de beurt was, moest hij over een rechte lijn lopen. Hij viel twee keer om. De arts wilde hem een nacht houden zodat hij de volgende ochtend een MRI kon krijgen. ‘s Ochtends gingen we nog wat jolig naar de afspraak maar na afloop kwamen we in een kamer waar acht artsen op ons zaten te wachten. Toen wisten we: dit is niet goed.’
Kwaadaardig
De artsen dachten dat het een goedaardige tumor was en dat hij na een operatie weer snel op het hockeyveld zou staan. Dat liep anders: het bleek een kwaadaardige tumor en na een operatie van 14 uur volgden er chemo en bestralingen. Omdat de hersenen op overlevingsstand gingen, vielen veel functies uit. Zo kon Zeb niet meer praten, lopen en zien. Een zwaar revalidatietraject volgde. Nu, drie jaar later, gaat het goed met Zeb.
‘Mijn brein werkt langzaam omdat de verbindingen nog niet helemaal in tact zijn, maar het heeft tijd nodig en ik zie veel verbetering.’ Omdat zijn zicht weg was, beloofde zijn moeder hem een hond. Vlak na de bestralingen haalden ze de hond op, maar toen kwam ook Zebs zicht weer terug. ‘Die hond? Dat was eigenlijk een belofte omdat ik blind was. Maar nu is het gewoon gezellig! Mijn moeder is altijd experimenteel en handelt snel. Nu dus iets te snel’, grapt Zeb.
'Iedereen komt gehandicapt binnen'
Opslagplek
Hoe hij terecht is gekomen in de kanowereld? ‘Ik had een recreatiekano gekocht om buiten in beweging te zijn', aldus zijn moeder. ‘Maar ik kon niet steeds de kano op mijn auto leggen om te kanoën. Ik zocht een plek om de kano te stallen en kwam bij Frisia uit. Zij hadden geen plek, maar ze nodigden ons wel uit om een les te proberen. Inmiddels zijn we twee jaar verder en kanoot Zeb met veel plezier.’
Aanpassingen
Diana van Frisia traint Zeb. ‘Iedereen komt gehandicapt binnen. Een kano is heel onstabiel en iedereen begint bij het begin. Natuurlijk mag je eisen dat er aanpassingen komen als je daadwerkelijk beperkt bent. Ik heb met Zeb afgesproken dat hij alles vijf keer probeert. Als het de vijfde keer niet beter gaat, dan is het iets dat een technische aanpassing nodig heeft. Gaat de vijfde keer wel beter, dan is het te trainen. We zijn er om je te helpen met aanpassingen. Maar die aanpassingen zijn er voor iedereen, met of zonder beperkingen.’
Mindset
‘Het sporten gaat niet alleen om de prestatie, maar het is alles eromheen. De bewustwording van je lichaam, de boten, er is zoveel om op te letten. Zodra jij niet goed in je hoofd zit, val je in het water. Of je een handicap hebt of niet. Dat maakt de sport zo geweldig. De sport is aanpasbaar voor iedereen en iedereen is welkom, zolang je maar de juiste mindset hebt.’
Toen Zeb voor het eerst bij Frisia kwam, kon hij niet op zijn hurken zitten. ́Ik dacht nog: als dit is wat je kunt, dan wordt het wel lastig. Ik heb hem een bankje vast laten pakken en door daar aan te hangen kon hij zakken. Dat was voor mij een teken dat er geen mobiliteitsbeperking was, maar een kwestie van kracht opbouwen. Dat kun je trainen’, vertelt Diana.
Gouden duo
Door de hersentumoroperatie is Zeb slinkerkant slechter en heeft hij een balansstoornis. Daardoor kost het hem veel moeite om de kano recht te houden. ‘Ja, dat betekent veel zwemmen voor hem!', lacht Diana. ́Maar hij heeft veel doorzettingsvermogen. Hij wordt uit zijn comfortzone gehaald en kan steeds meer. Dat geeft vertrouwen. En tijdens de duowedstrijden werkt hij samen met Jasper, onze balanskoning. Samen is het een gouden duo en hebben ze al een mooie prijs in de wacht gesleept.’
Potentie
Zeb vertelt over zijn toekomstplannen:́ Bij Frisia zijn ze behoorlijk enthousiast over mijn prestaties. Maar ik zit in 5VWO en dat vraagt nu veel van me. Als ik klaar ben met school kan ik meer tijd besteden aan kanoën. De wedstrijden smaken in elk geval naar meer. Er zit veel potentie in!
Kanovereniging Frisia
Kanovereniging Frisia is een van de grootste kanoverenigingen van Nederlanden heeft met de locatie in het Amsterdamse Bos diverse wateren in de omgeving.Frisia is afhankelijk van vrijwilligers en de jaarlijkse contributie van de ledenom de vereniging draaiende te houden. Meer informatie: www.kvfrisia.nl.
Zeb traint in de winter binnen bij Frisia
